Nieuniknione jest, że z biegiem czasu miasta tracą swoje kultowe budynki, a Ameryka nie jest wyjątkiem. Od stacji Penn Station w Nowym Jorku po przedmodernistyczną rezydencję kolejową Marka Hopkinsa - ten kraj stracił sporo architektonicznych perełek i szkoda, że nigdy nie będziemy mogli ich zobaczyć w prawdziwym życiu.
axent nosić słuchawki kocie uszy
Dlatego ludzie z HomeAdvisor postanowili zilustrować, co by się stało, gdyby te budynki nadal istniały i jak wyglądałyby we współczesnych krajobrazach miejskich.
Przewiń w dół, aby samodzielnie zobaczyć te ilustracje, i nie zapomnij powiedzieć nam, co myślisz w komentarzach!
Więcej informacji: homeadvisor.com ( h / t )
Czytaj więcejStacja Pennsylvania
śmieszne rzeczy złapane w Google Street View
Co oni sobie myśleli? Oryginalna nowojorska stacja Penn Station jest - całkiem słusznie - inspiracją dla ruchu ochrony zabytków. Piękno Beaux-Arts zostało zrealizowane w 1910 roku według projektu znanej firmy architektonicznej McKim, Mead & White. Jego klasyczna wielkość wygląda teraz niemal absurdalnie, jakby wszystkie kolumny starożytnego Rzymu zostały splądrowane w ramach projektu. Ku konsternacji wielu, budynek zakończył się w 1963 roku, kiedy władze miasta znudziły się kosztami utrzymania podobnymi do wersalskich.
Budynek Singer
Zbudowany w 1908 roku tytan z Dolnego Manhattanu przy Liberty Street i Broadwayu był kiedyś najwyższym budynkiem na świecie. Wciąż posiada jeden „najwyższy rekord świata” - to najwyższy budynek, jaki został celowo rozebrany. Niezręczny plan piętra biurowego budynku Singer był ostatecznym upadkiem, ponieważ nie był w stanie pomieścić rozwoju firm w jego murach. Niemniej jednak, jak zauważył krytyk architektoniczny New York Timesa Christopher Gray, miasto straciło lobby „niebiańskiego blasku”, gdy budynek został zburzony w 1968 roku. Obecnie miejsce to zajmuje One Liberty Plaza.
Ogrody Midway
Aż trudno uwierzyć, że którekolwiek z dzieł Franka Lloyda Wrighta zostały zniszczone - ale około 79 tak. Ten kompleks rozrywkowy, który został otwarty w 1929 roku w dzielnicy Hyde Park w Chicago, był tak złożony i interesujący, jak umysł jego twórcy. Wright nigdy wcześniej nie był zlecany do realizacji projektu na taką skalę i włożył w to całą swoją istotę. Niestety, zakaz ustawił teren na śliskim zboczu i ostatecznie został wyburzony w 1929 roku.
Mark Hopkins Mansion
powiedz kocham cię mem
Położona na szczycie Nob Hill w San Francisco rezydencja magnata kolejowego Marka Hopkinsa, gdy została ukończona w 1878 roku, była pokazem ozdobnych wiktoriańskich ekscesów. Mężczyzna nigdy nie miał okazji zobaczyć gotowego produktu na własne oczy, ponieważ zmarł tuż przed wykonaniem zadania. Niestety, sam budynek również nie przeszedł tej odległości, ponieważ został zniszczony w pożarze, który nastąpił po trzęsieniu ziemi w 1906 roku i nigdy nie został odbudowany. Miejsce to jest teraz lokalizacją InterContinental Mark Hopkins San Francisco.
Stacja Birmingham Terminal
słynne obrazy tancerzy baletowych
Od 1909 do 1969 roku główna stacja kolejowa Birmingham, Alabama, zajmowała dwa pełne bloki miasta. Jej bizantyjski profil wywołał w tamtym czasie poważne fale, ponieważ orientalne wpływy architektury były w sumie zbyt egzotyczne dla niektórych gustów. Dzięki witrażowemu świetlikowi i ławkom siedzącym w ogólnej poczekalni panowała atmosfera „miejsca kultu”. Jednak wraz z upadkiem kolei ciekawy projekt nie wystarczył, aby uratować stację przed kulą wraku. Dziś działka o powierzchni 7 akrów czeka na zmianę przeznaczenia.
The Beach Hotel
Wes Anderson, zjedz swoje serce! Hotel Beach w Galveston w Teksasie osiągnął poziom, o którym Grand Budapest Hotel mógł tylko pomarzyć. Zbudowana w 1882 roku, ta oprawiona w drewno wizja w czerwono-białe paski przetrwała zaledwie 16 lat, zanim ogień na zawsze odebrał jej rzadkie piękno. Chociaż strażakom udało się uratować jego część, było to po prostu za daleko.
Hipodrom
Deski tego epickiego teatru na Manhattanie odwiedzali wszyscy, od legendarnego iluzjonisty Harry'ego Houdiniego po 500-osobowe chóry po całe cyrki. Występ otwierający Hipodrom w 1905 roku nosił tytuł „Cyrk jankesów na Marsie”. Teatr mógł pomieścić 5300 widzów i do 1000 artystów, ale jego sława była krótkotrwała. Popularność filmów odegrała ogromną rolę w ostatecznym wyburzeniu budynku w 1939 roku. Biurowiec, który teraz zajmuje to miejsce, nazywa się Centrum Hipodromu - ale jest o wiele mniej zabawny niż oryginał.