Dzieci są wystarczająco dzikie - ale co, jeśli dorastały wśród zwierząt? Julia Fullerton-Batten zwraca na nie naszą uwagę swoim cyklem zdjęć „Dzikie dzieci”. Opierając się na historiach dzikich dzieci z całego świata, ten fotograf odtworzył winiety z ich życia, aby zilustrować przejmujące historie dzieci. Od zagubienia się w lesie po schronienie się z psami rodzinnymi z powodu porzucenia, te dzieci wyrosły zdziczałe.
Julia Fullerton-Batten jest wysokiej klasy fotografką o pochodzeniu zarówno angielskim, jak i niemieckim. Po raz pierwszy zyskała rozgłos w 2005 roku dzięki serii „Teenage Stories”, a „Feral Children” to jej najnowszy projekt.
„Niektóre historie o dzikich zwierzętach opiekujących się w takiej czy innej formie ludzkimi dziećmi wydają mi się niesamowite”, Fullerton-Batten powiedział Feature Shoot. „Oczywiście wiemy, że są to prawdopodobnie wyjątkowe przypadki, co może wzbudzić podejrzenia co do słuszności tej historii. Jednak wygląd i zachowanie wszystkich dzieci po schwytaniu potwierdziły prawdziwość ich historii. Ale nadal nie powierzałbym moim młodym chłopcom wilków, małp i lamparta ”.
Więcej informacji: juliafullerton-batten.com | Facebook (h / t: sesja zdjęciowa )
Czytaj więcejLobo Wolf Girl, Meksyk, 1845-1852
zdjęcia przed po odchudzaniu
W 1845 roku widziano dziewczynę biegnącą na czworakach z watahą wilków atakujących stado kóz. Rok później widziano ją z wilkami jedzącymi kozę. Została schwytana, ale uciekła. W 1852 roku ponownie widziano ją karmiącą dwa młode wilki, ale pobiegła do lasu. Nigdy więcej jej nie widziano.
Oxana Malaya, Ukraina, 1991
Oxana została znaleziona mieszkająca z psami w hodowli w 1991 roku. Miała osiem lat i mieszkała z psami przez sześć lat. Jej rodzice byli alkoholikami i pewnego wieczoru zostawili ją na zewnątrz. Szukając ciepła, trzylatek wczołgał się do zagrody i zwinął się z kundelkami, co prawdopodobnie uratowało jej życie. Kiedy odkryto, zachowywała się bardziej jak pies niż ludzkie dziecko. Biegła na czworakach, dyszała z wyciągniętym językiem, obnażyła zęby i szczekała. Z powodu braku interakcji z ludźmi znała tylko słowa „tak” i „nie”.
Intensywna terapia pomogła Oxanie w nauce podstawowych umiejętności społecznych i werbalnych, ale tylko z umiejętnościami pięciolatka. Obecnie ma 30 lat i mieszka w klinice w Odessie i pracuje ze zwierzętami hodowlanymi szpitala pod nadzorem swoich opiekunów.
Shamdeo, INDIE, 1972
Shamdeo, chłopiec w wieku około czterech lat, został odkryty w lesie w Indiach w 1972 roku. Bawił się z młodymi wilkami. Jego skóra była bardzo ciemna, miał zaostrzone zęby, długie haczykowate paznokcie, splątane włosy i zrogowacenia na dłoniach, łokciach i kolanach. Lubił polować na kurczaki, jadł ziemię i miał ochotę na krew. Związał się z psami.
W końcu odstawiono go od jedzenia surowego mięsa, nigdy nie mówił, ale nauczył się języka migowego. W 1978 roku został przyjęty do Domu Matki Teresy dla zniszczonych i umierających w Lucknow, gdzie przemianowano go na Pascal. Zmarł w lutym 1985 roku.
Prava (The Bird Boy), Rosja, 2008
Prava, siedmioletni chłopiec, został znaleziony w małym, dwupokojowym mieszkaniu ze swoją 31-letnią matką - ale został zamknięty w pokoju wypełnionym klatkami dla ptaków, w których znajdowały się dziesiątki ptaków domowych jego matki, karma dla ptaków i odchody. Swojego syna traktowała jak kolejnego zwierzaka. Nigdy nie został skrzywdzony fizycznie, ani go nie biła, ani nie zostawiła bez jedzenia, ale nigdy z nim nie rozmawiała. Jego jedyna komunikacja dotyczyła ptaków. Nie mógł mówić, ale ćwierkał. Kiedy nie był rozumiany, machał rękami i rękami jak ptak.
Wypuszczony do opieki nad dzieckiem przez matkę Prava został przeniesiony do ośrodka opieki psychologicznej, gdzie lekarze starają się go rehabilitować.
Marina Chapman, Columbia, 1959
Marina została porwana w 1954 roku w wieku 5 lat z odległej wioski w Ameryce Południowej i pozostawiona przez porywaczy w dżungli. Mieszkała z rodziną małych, kapucynów przez pięć lat, zanim została odkryta przez myśliwych. Zjadła jagody, korzenie i banany upuszczone przez małpy; spał w dziuplach na drzewach i chodził na czworakach. Pewnego razu dostała ciężkiego zatrucia pokarmowego. Starsza małpa zaprowadziła ją do kałuży wody i zmusiła do picia, zwymiotowała i zaczęła dochodzić do siebie. Zaprzyjaźniła się z młodymi małpami i nauczyła się od nich wspinać się na drzewa i tego, co można bezpiecznie zjeść. Siadała na drzewach, bawiła się i myła z nimi.
Marina całkowicie straciła język, zanim została uratowana przez myśliwych. Została sprzedana przez myśliwych do burdelu, uciekła i mieszkała jako uliczny jeż. Następnie została zniewolona przez mafijną rodzinę, zanim została uratowana przez sąsiada, który wysłał ją do Bogoty, aby zamieszkała z córką i zięciem. Adoptowali Marinę wraz z pięciorgiem naturalnych dzieci. Kiedy Marina osiągnęła wiek kilkunastu lat, inny członek rodziny zaproponował jej pracę jako gospodyni i niania. Rodzina z Mariną przeprowadziła się do Bradford, Yorksire w Wielkiej Brytanii w 1977 roku, gdzie mieszka do dziś. Wyszła za mąż i miała dzieci. Marina i jej młodsza córka, Vanessa James, są współautorkami książki o jej dzikich doświadczeniach i późniejszych - The Girl With No Name.
Madina, Rosja, 2013
Madina mieszkała z psami od urodzenia do 3 roku życia, dzieląc się jedzeniem, bawiąc się z nimi i śpiąc z nimi, gdy było zimno w zimie. Kiedy pracownicy socjalni znaleźli ją w 2013 roku, była naga, chodząca na czworakach i warcząca jak pies.
Ojciec Madiny wyjechał wkrótce po jej urodzeniu. Jej matka, lat 23, zaczęła pić. Często była zbyt pijana, by opiekować się dzieckiem i często znikała. Często zapraszała lokalnych alkoholików do odwiedzenia domu. Jej matka alkoholiczka siadała przy stole do jedzenia, podczas gdy jej córka gryzła kości na podłodze z psami. Madina uciekała na lokalny plac zabaw, gdy jej matka się wściekła, ale inne dzieci nie bawiły się z nią, ponieważ ledwo mogła mówić i walczyła ze wszystkimi. Psy stały się więc jej najlepszymi i jedynymi przyjaciółmi.
Lekarze poinformowali, że Madina jest zdrowa psychicznie i fizycznie pomimo jej męki. Jest duża szansa, że będzie miała normalne życie, gdy nauczy się mówić bardziej tak, jak dziecko w jej wieku
Genie, USA, 1970
Kiedy była małym dzieckiem, ojciec Dżina zdecydował, że jest „upośledzona” i przytrzymał ją w dziecięcej toalecie w małym pokoju w domu. Przez ponad 10 lat mieszkała w izolatce. Spała nawet na krześle. Miała 13 lat w 1970 roku, kiedy wraz z matką pojawiły się w placówkach opiekuńczych, a pracownik socjalny zauważył jej stan. Nadal nie była przeszkolona w korzystaniu z toalety i poruszała się dziwnym bocznym „chodzeniem królika”. Nie mogła mówić ani wydawać żadnego dźwięku, ciągle pluła i drapała się.
zabawne, szalone pomysły na dzień włosów
Przez lata stała się obiektem badań. Stopniowo nauczyła się mówić kilka słów, ale nie potrafiła ułożyć ich gramatycznie. Zaczęła też czytać proste teksty i rozwinęła ograniczoną formę zachowań społecznych.
W pewnym momencie ponownie mieszkała przez krótki czas z matką, ale potem przez kilka lat była przenoszona do różnych rodzin zastępczych, doświadczając znęcania się i nękania. Wróciła do szpitala dziecięcego, gdzie stwierdzono, że cofnęła się z powrotem do ciszy.
Finansowanie leczenia i badań Dżina zostało wstrzymane w 1974 roku i nie było wiadomo, co się z nią stało, dopóki prywatny detektyw nie zlokalizował jej w prywatnym ośrodku dla niedorozwiniętych umysłowo dorosłych.
Leopard Boy, Indie, 1912
Chłopiec miał dwa lata, kiedy został porwany przez lampartę w 1912 roku. Trzy lata później myśliwy zabił lampartę i znalazł trzy młode, z których jedno było już pięcioletnim chłopcem. Wrócił do swojej rodziny w małej wiosce w Indiach. Kiedy został złapany po raz pierwszy, tylko kucał i biegł na czworakach tak szybko, jak dorosły mężczyzna mógł wyprostować się. Na kolanach miał twarde zrogowacenia, palce u nóg były wyprostowane prawie pod kątem prostym do podbicia, a dłonie, palce u nóg i kciuki były pokryte twardą, zrogowaciałą skórą. Gryzł i walczył z każdym, kto się do niego zbliżył, łapał i zjadał ptactwo wiejskie na surowo. Nie mógł mówić, wydając tylko pomruki i pomruki.
Później nauczył się mówić i chodził bardziej wyprostowany. Niestety, z powodu zaćmy stopniowo tracił wzrok. Nie było to jednak spowodowane jego doświadczeniami w dżungli, ale chorobą powszechną w rodzinie.
Sujit Kumar Chicken Boy, Fidżi, 1978
Sujit wykazywał dysfunkcyjne zachowanie jako dziecko. Jego rodzice zamknęli go w kurniku. Jego matka popełniła samobójstwo, a jego ojciec został zamordowany. Jego dziadek wziął za niego odpowiedzialność, ale nadal trzymał go w kurniku. Miał osiem lat, kiedy znaleziono go na środku drogi, gdakał i trzepotał. Dziobał swoje jedzenie, przykucnął na krześle, jakby siedział na grzędzie, i wydawał szybkie, klikające odgłosy językiem. Jego palce były skierowane do wewnątrz. Został zabrany do domu starców przez opiekunów, ale tam, ponieważ był tak agresywny, był przywiązany prześcieradłem do łóżka przez ponad 20 lat. Teraz ma ponad 30 lat i opiekuje się nim Elizabeth Clayton, która uratowała go z domu.
Kamala i Amala, Indie, 1920
anakin skywalker przed i po
Kamala, lat 8, i Amala, lat 12, zostały znalezione w 1920 roku w jaskini wilków. Jest to jeden z najbardziej znanych przypadków zdziczałych dzieci. Po uprzednim poinformowaniu, zostali znalezieni przez wielebnego Josepha Singha, który ukrył się na drzewie nad jaskinią, w której ich widziano. Kiedy wilki opuściły jaskinię, zobaczył dwie postacie wyglądające z jaskini. Dziewczyny wyglądały ohydnie, biegały na czworakach i nie wyglądały na ludzkie. Wkrótce schwytał dziewczyny.
Przyłapane dziewczyny spały zwinięte w kłębek, warknęły, zrywały ubrania, jadły tylko surowe mięso i wyły. Fizycznie zdeformowani, ich ścięgna i stawy rąk i nóg zostały skrócone. Nie interesowały ich interakcje z ludźmi. Ale ich słuch, wzrok i węch były wyjątkowe.
Amala zmarła rok po ich schwytaniu. Kamala w końcu nauczyła się chodzić prosto i powiedzieć kilka słów, ale zmarła w 1929 roku z powodu niewydolności nerek, mając 17 lat.
Ivan Mishukov, Rosja, 1998
Iwan był maltretowany przez swoją rodzinę i uciekł, gdy miał zaledwie 4 lata. Żebrał na ulicy. Nawiązał kontakt z paczką dzikich psów i dzielił się jedzeniem, które żebrał z psami. Psy zaczęły mu ufać i ostatecznie stał się kimś w rodzaju przywódcy stada. Żył w ten sposób przez dwa lata, ale w końcu został złapany i umieszczony w domu dziecka. Ivan skorzystał ze swoich istniejących umiejętności językowych, które utrzymywał przez żebractwo. To oraz fakt, że był dziki tylko przez krótki czas, pomogły w jego wyzdrowieniu. Teraz prowadzi normalne życie.
Marie Angelique Memmie Le Blanc (The Wild Girl of Champagne), Francja, 1731
Poza jej dzieciństwem historia Memmie z XVIII wieku jest zaskakująco dobrze udokumentowana. Przez dziesięć lat samotnie przemierzała tysiące mil przez lasy Francji. Zjadała ptaki, żaby i ryby, liście, gałęzie i korzenie. Uzbrojona w maczugę, walczyła z dzikimi zwierzętami, zwłaszcza z wilkami. Została schwytana w wieku 19 lat, czarnoskóra, owłosiona i pazurami. Kiedy Memmie uklękła, by napić się wody, rzuciła wielokrotne spojrzenia z ukosa, co było wynikiem pozostawania w stanie ciągłej czujności. Nie mogła mówić i porozumiewała się tylko za pomocą wrzasków i pisków. Skórowała króliki i ptaki i jadła je na surowo. Przez lata nie jadła gotowanego jedzenia. Jej kciuki były zniekształcone, gdy używała ich do wykopywania korzeni i kołysania się z drzewa na drzewo jak małpa. W 1737 roku Królowa Polski, matka królowej Francji, zabrała ze sobą Memmie na polowanie, gdzie wciąż biegała wystarczająco szybko, by łapać i zabijać króliki. znakomity. Miała wielu bogatych klientów, nauczyła się czytać, pisać i mówić płynnie po francusku. W 1747 roku została na jakiś czas zakonnicą, ale uderzyło ją spadające okno i wkrótce potem jej patron zmarł. Zachorowała i została pozbawiona środków do życia, ale ponownie znalazła bogatego patrona. W 1755 roku Madam Hecquet opublikowała swoją biografię. Memmie zmarła w wieku 63 lat w zamożnych finansach w Paryżu w 1775 roku.
John Ssebunya (The Monkey Boy), Uganda, 1991
John uciekł z domu w 1988 roku, kiedy miał trzy lata po tym, jak zobaczył, jak jego ojciec morduje matkę. Uciekł do dżungli, gdzie mieszkał z małpami. Został schwytany w 1991 roku, ma teraz około sześciu lat i umieszczony w sierocińcu, a po oczyszczeniu okazało się, że całe jego ciało było pokryte włosami. Jego dieta składała się głównie z korzeni, orzechów, słodkich ziemniaków i manioku i rozwinął się u niego ciężki przypadek robaków jelitowych, których długość wynosiła ponad pół metra. Miał odciski na kolanach od chodzenia jak małpa. John nauczył się mówić i ludzkie sposoby. Okazało się, że ma wspaniały głos i jest znany ze śpiewania i koncertowania w Wielkiej Brytanii z 20-osobowym chórem dziecięcym Pearl of Africa.
Victor (The Wild Boy of Aveyron), Francja, 1797
Jest to historyczny, ale zaskakująco dobrze udokumentowany przypadek zdziczałego dziecka, ponieważ był on wówczas bardzo dokładnie zbadany, aby spróbować znaleźć pochodzenie języka. Victor był widziany pod koniec XVIII wieku w lasach Saint Sernin sur Rance na południu Francji i schwytany, ale jakimś cudem uciekł. 8 stycznia 1800 roku został ponownie złapany. Miał około 12 lat, jego ciało było pokryte bliznami i nie mógł mówić ani słowa. Gdy rozeszła się wieść o jego schwytaniu, wielu zgłosiło się chcąc go zbadać. Niewiele wiadomo na temat jego czasów jako zdziczałego dziecka, ale uważa się, że spędził 7 lat na wolności. Profesor biologii zbadał odporność Victora na zimno, wysyłając go nagiego na śnieg. Victor nie wykazał żadnego wpływu na niego zimna. Inni próbowali nauczyć go mówić i zachowywać się „normalnie”, ale nie robili postępów. Prawdopodobnie był w stanie mówić i słyszeć wcześniej w swoim życiu, ale nigdy nie był w stanie tego zrobić po powrocie z dziczy. W końcu został przewieziony do instytucji w Paryżu i zmarł w wieku 40 lat.